Wracając do wczorajszego wpisu.

Były mąż zaczynał często dzień do narzekania na pogodę. Nie ważne, czy było ciepło czy zimno, ważne było biadolenie.
Pytałam, masz wpływ na to jaka jest? Nie. To po co narzekać? Ubierz się adekwatnie i tyle. Ty decydujesz o tym jaki masz nastrój a nie pogoda.

Bolały go plecy albo coś innego. Byłeś u lekarza? NIE, oni tylko kasę wyciągają. Wziąłeś leki? Nie, i tak nie pomagają? Jak się wyleczyć jeśli odmawia się współpracy ze specjalistą albo brania leków, jak mają pomóc leki leżące na stole?

A już wiem, nie chodzi o to by rozpracować problem i zająć się czymś przyjemniejszym. Ważne, aby biadolić.

Chyba nie muszę dodawać, że wkurwia mnie takie skupianie na problemie zamiast na rozwiązaniu nieziemsko. I mimo, że rozumiem potrzebę zwracania na siebie uwagi, to nadal nie rozumiem dlaczego moim kosztem.

---

Putting in yesterday’s entry.

The ex-husband often started day to complain about the weather. No matter if it was warm or cold, it was important to be lamentable.
I asked, do you have any influence on what it is? No. Why complain? Dress properly and that’s it. You decide about your mood and not the weather.
His back hurt or something else. You were at the doctor? NO, they only draw money. Did you take medicine? No, it doesn’t help anyway? How to cure if you refuse to cooperate with a specialist or take medicines?

And I know, it’s not about working out a problem and doing something more enjoyable. It is important to moan.

I do not think I need to add that I’m pissed off by such focus on the problem instead of the unearthly solution. And even though I understand the need to pay attention to myself, I still don’t understand why at my expense.