Są rzeczy, których nie lubimy robić albo nie potrafimy robić, albo zwyczajnie nie czujemy się w tej materii. Ja też mam takie, do tych kategorii zaliczają się wszystkie prace domowe ze sprzątaniem na czele. Jak ja tego nie cierpię! Ale co tam, życie to nie bajka trzeba się z nim brać za rogi. Jak się nie pamięta jak się szyło, trzeba się nauczyć od nowa. Więc walczę dziś od rana, od czasu do czasu wyjeżdżając a to po kawałek materiału, a to po jakieś nici, a może guziczki się przydadzą, cholera wielkiej igły też w domu nie ma.

I wywalczyłam, rankiem coś łatwiejszego, popołudniem trochę trudniejszego. Efekty są następujące (proszę się nie śmiać, krytyka tylko konstruktywna!):